Het verblijf op Kreta
Door: Theseus
29 Januari 2016 | Griekenland, Kreta
Na een lange zeereis zijn we eindelijk aangekomen in Kreta. De kinderen zijn nog banger en durven geen woord uit te spreken. We lopen naar mooie paleis van koning Minos, zijn vrouw en hun dochter Ariadne. We worden ontvangen en ze brengen ons naar de gevangenis. 's Nachts staan er een aantal bewakers die op ons moeten letten. Opeens hoor ik de stem van een meisje. Het meisje is Ariadne. Ariadne is een mooie en jonge vrouw. Ze roept mij en de kinderen. Dan zegt ze tegen mij: 'Als jij, Theseus, mij naar het mooie Athene brengt en trouwt, ben ik bereid jou en de kinderen te redden.' Ik twijfel geen moment en ga akkoord. De kinderen klinken opgelucht en hun gezichten staan vol hoop. Ariadne gaat blij terug naar haar kamer.
Voor Minos ons naar het labyrint brengt geeft Ariadne mij een draad.
We staan voor het labyrint. 'Hier woont de Minotaurus. Jullie zullen zijn voedsel zijn.' zegt Minos. De kinderen krijgen weer een angstige blik op hun gezichten. 'Wij willen hier blijven. Wij willen geen voedsel zijn. Wij zijn bang.' zeggen de kinderen. 'Ik ga alleen. Ik zal de Minotaurus in mijn eentje doden. Ik beveel jullie hier te blijven.' zeg ik.
Ik maak het draad vast aan de deur en stap het labyrint binnen en begin met het rollen van de draad. Ik zoek naar de Minotaurus maar tevergeefs. Ik schrik van een vreselijk geluid. Ik zie de Minotaurus, maar hij slaapt. Ik loop langzaam en stilletjes naar hem toe. Net voordat ik bij hem ben gaan zijn ogen open. Ik had mij hier niet op voorbereid. In een flits van een seconde ben ik bij hem en heb zijn kop vast. Als een gek begin ik met mijn vuisten te slaan. De Minotaurus vecht terug, maar tevergeefs. Ik had hem zo verrast dat hij niet met volle kracht kon terugvechten. De Minotaurus sterft en na nog een aantal keer te hebben geslagen om zeker te weten dat hij dood is stop ik. Vlug pak ik het draad vast en ren terug naar de deur. Bij de deur staan de kinderen. Ze juichen en zeggen mij te bewonderen. De kinderen roepen Ariadne en vertellen haar dat ik de Minotaurus heb gedood en vragen of ze de deur open wilt doen.
Ariadne doet blij de deur open. Zo snel als we kunnen rennen we naar het schip en varen weg.
Ik bedenk waar we heen kunnen gaan. Ik besluit dat we naar Naxos gaan.
De kinderen rennen vrolijk rond en lachen.
Voor Minos ons naar het labyrint brengt geeft Ariadne mij een draad.
We staan voor het labyrint. 'Hier woont de Minotaurus. Jullie zullen zijn voedsel zijn.' zegt Minos. De kinderen krijgen weer een angstige blik op hun gezichten. 'Wij willen hier blijven. Wij willen geen voedsel zijn. Wij zijn bang.' zeggen de kinderen. 'Ik ga alleen. Ik zal de Minotaurus in mijn eentje doden. Ik beveel jullie hier te blijven.' zeg ik.
Ik maak het draad vast aan de deur en stap het labyrint binnen en begin met het rollen van de draad. Ik zoek naar de Minotaurus maar tevergeefs. Ik schrik van een vreselijk geluid. Ik zie de Minotaurus, maar hij slaapt. Ik loop langzaam en stilletjes naar hem toe. Net voordat ik bij hem ben gaan zijn ogen open. Ik had mij hier niet op voorbereid. In een flits van een seconde ben ik bij hem en heb zijn kop vast. Als een gek begin ik met mijn vuisten te slaan. De Minotaurus vecht terug, maar tevergeefs. Ik had hem zo verrast dat hij niet met volle kracht kon terugvechten. De Minotaurus sterft en na nog een aantal keer te hebben geslagen om zeker te weten dat hij dood is stop ik. Vlug pak ik het draad vast en ren terug naar de deur. Bij de deur staan de kinderen. Ze juichen en zeggen mij te bewonderen. De kinderen roepen Ariadne en vertellen haar dat ik de Minotaurus heb gedood en vragen of ze de deur open wilt doen.
Ariadne doet blij de deur open. Zo snel als we kunnen rennen we naar het schip en varen weg.
Ik bedenk waar we heen kunnen gaan. Ik besluit dat we naar Naxos gaan.
De kinderen rennen vrolijk rond en lachen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley